Siew bezpośredni

Väderstad Rapid 400C siew bezpośredni

Podczas siewu bezpośredniego nasiona umieszczane są w nieuprawionej glebie, czyli bezpośrednio w ściernisku po przedplonach. Technologia siewu bezpośredniego stosowana jest na szeroką skalę w suchych rejonach Kanady, USA, Rosji, Ukrainy i Australii, ale spotyka się ją również w innych częściach świata.

Siew bezpośredni z jednoczesną uprawą gleb

Zasadniczo siew bezpośredni z równoczesną uprawą gleby daje takie same rezultaty jak zredukowana, płytka upraw gleby. Różnice pomiędzy tymi technologiami uprawy polegają głównie na tym, że siew bezpośredni w mniejszym stopniu niszczy mechanicznie chwasty i samosiewy, opóźnia rozkład resztek pożniwnych i mniej skutecznie ogranicza występowanie szkodników np. ślimaków.

W praktyce rolniczej rzadko stosuje się wyłącznie siew bezpośredni, najczęściej gospodarstwa wprowadzają go przemiennie z technologią orkową lub bezorkową w sytuacjach kiedy warunki do jego wykonania są sprzyjające. Dowiedz się więcej o koncepcji siewu Rapid.

Zobacz więcej
Siew bezpośredni za pomocą specjalistycznego siewnika_image

Siew bezpośredni za pomocą specjalistycznego siewnika

Zadaniem siewu bezpośredniego jest bezpośrednie umieszczenie nasion w ściernisku z wykonaniem minimalnej uprawy gleby (uprawiane jest jedynie 5 – 20% powierzchni gleby). Korzyści wynikające z takiego działania są uzależnione od warunków w jakich technologia została zastosowana.

W większości regionów świata woda jest czynnikiem limitującym wielkość plonów. Siew bezpośredni pozwala zachować wilgoć niezbędną do kiełkowania nasion, gdyż nie wzrusza gleby i pozostawia na powierzchni resztki pożniwne, które stanowią dobrą ochronę przed parowaniem wilgoci.  Ważne są również względy ekonomiczne, szczególnie  tam, gdzie woda jest czynnikiem ograniczającym wielkość plonu, głęboka upraw gleby nie jest opłacalna.

Pozostawienie przykrytej słomą, w większości nieuprawionej powierzchni gleby skutecznie chroni ją przed erozją wodną i wietrzną. Straty gleby i składników pokarmowych w niej zawartych mają negatywne znaczenie gospodarcze, szkodzą również środowisku naturalnemu.

Rezygnując z wykonywania wielu zabiegów uprawowych, w naturalny sposób oszczędzamy czas konieczny do przygotowania gleby i siewu nasion, ograniczamy również ponoszone koszty. W dużych gospodarstwach oraz gospodarstwach położonych w północnych regionach rolniczych, w których długość okresu pomiędzy zbiorem i siewem jest niewielka, szczególnego znaczenia nabiera ograniczenie ilości czasu, na przykład podczas jesiennych siewów rzepaku.

Pominięcie uprawy gleby przed siewem może powodować pewne problemy:

  • Pozostające na powierzchni pola resztki, mogą stanowić źródło czynników chorobotwórczych dla kolejnych upraw
  • Jeżeli resztki pożniwne nie są równomiernie rozmieszczone na powierzchni pola, nie ma możliwości poprawienia tego stanu
  • Samosiewy muszą być niszczone za pomocą herbicydów
  • Może nastąpić nasilenie występowania np. ślimaków i pryszczarka pszenicznika
  • Nie można zlikwidować kolein, ani nadmiernego zagęszczenia gleby

Najskuteczniejszym narzędziem w rozwiązywaniu problemów wynikających ze stosowania siewu bezpośredniego jest dobrze opracowany płodozmian. Stosowanie pestycydów jest jednak niezbędne np. w przypadku niszczenia ślimaków lub samosiewów.

Stosując ścieżki technologiczne, ogranicza się występowanie nadmiernego zagęszczenia gleby oraz tworzenia kolein. Z tego powodu wykorzystywanie ich w systemach siewu bezpośredniego zyskuje coraz większe znaczenie.

Zobacz więcej